کارشناسی ارشد حقوق، گرایش جزا و جرمشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گلبهار، خراسان رضوی، ایران
چکیده: (293 مشاهده)
اساساً روانشناسی جنایی علم مطالعه شخصیت بزهکاران و نیز روشهای بازاجتماعی شدن آنان و بررسی نقش محیط (به معنای عام) بر رفتار مجرمانه است. به دلیل اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی انعکاس اندیشههای روانشناسی جرم و جنایی پیرامون رفتار مجرمانه در رویه قضایی، در قالب متدلوژی پژوهش تحلیلی-توصیفی به رشته تحریر درآمده است. یافتههای مستخرج از این نگاره که براساس تحقیقات مطالعات کتابخانهای ترسیم گردیده، حاکی از آن است که در چارچوب فرایندهای دادرسی و صدور احکام در ادوار جاری، نیازمند آن هستیم تا مراجع قضایی صالح، ریشههای روانشناسی جرم را در هنگامه بررسی پروندههای قضایی با ژرفای بیشتری دنبال نمایند. زیرا این مقوله، عنصر بسیار مهمی است تا جاییکه گاهاً بتواند مسیر پرونده و دادرسی را به سوی واقعتر شدن رسیدگی، و عدالت ورزی فزونتری در دستگاه قضرهنمون شود. چه بسا آنکه در سالیان اخیر، نسبتاً انعکاسی از رویکردهای جرمشناسی با محوریت روانشناسی جرم در قاموس قضایی کشور، محسوس بوده، اما کافی نیست. پس میتوان نتیجه گرفت که عوامل روانی در ارتکاب جرم تاثیر فراوانی داشته و همین امر موجب ارتباط هر چه بیشتر حقوق جزا با علم روانشناسی کیفری یا جنایی میشود. گفتنی است مهمترین چیزی که در بررسی شخصیت مجرمانه افراد مشهود است، باورهای غلطی است که در نهاد شخص مجرم نهفته شده که باعث میشود وی بر اساس لذتجویی و خواستههایی که برگرفته از نهاد اوست میل به ارتکاب جرم پیدا کند و انگیزههایی را که از نظر مادی برای خود ترسیم کرده به مرحله ظهور برساند. درواقع شخص بزهکار مکرر همه چیز را بر اساس معیار شخصی خودش بررسی و در محاسباتش افراد دیگر را لحاظ نمیکند. معیار اخلاقی خود اوست و این خود است که به عمل مجرمانه مشروعیت داده، در حالی که قضاوت دیگران یا قانون در ملاحظات او دخیل نیستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/4/12 | پذیرش: 1402/3/10 | انتشار: 1402/3/10